Marathon San Sebastian

2019, het jaar van de verandering.

Toen de verhuis van Brussel naar de Limburgse Heimat achter de rug was, inspireerden de lentekriebels me al snel om een nieuw sportief doel te stellen. Ik ging op zoek naar een passende uitdaging en zo sijpelde het idee om een marathon te lopen binnen. Het tijdstip en de locatie werden bijgevolg snel vastgelegd, no way back. San Sebastian, 24 november, D-Day. 

Handboek aangekocht, online wat informatie gedownload, loopschoenen aangetrokken en we waren vertrokken. Enkele maanden later kwam ik tijdens een zomerfeestje in contact met iemand van All Out. Met hun enthousiasme overtuigden ze mij, zonder dat ik het goed en wel besefte, om de training richting mijn eerste marathon wat professioneler aan te pakken. ‘’Het kan mijn slaagkansen alleen maar vergroten’’, dacht ik. 

We begonnen onze weg richting San Sebastian samen met een kennismaking en een lactaattest op de looppiste. Hoewel ik regelmatig liep, bleek er toch nog wel wat werk aan de winkel (lees: de basisconditie stond nog niet helemaal op punt). Vier maanden voorbereiding was kort, maar zeker haalbaar. De doelstelling was de finishlijn van de marathon halen (binnen de 5u), maar stiekem hoopte ik toch om het wat beter te kunnen doen. 

Met de beperkte voorbereidingsperiode in mijn achterhoofd heb ik me volledig op het professioneel opgestelde trainingsschema gestort. Ik heb de instructies en trainingsfrequentie zo nauw mogelijk proberen op te volgen. Dit bleek niet altijd even gemakkelijk: in juli stapte ik in het huwelijksbootje en in augustus heb ik een kleine set-back gehad van drie weken door een bronchitis. Maar waar een wil is, is een weg. Een tweede lactaattest gaf een duidelijke vooruitgang weer in mijn loopconditie en dit zorgde voor het nodige vertrouwen om verder te gaan. 

24 november 2019 – Raceday – Maartathondag

Het stormachtige weer van de dagen voordien had gelukkig plaatsgemaakt voor de ideale loopomstandigheden. Eerst nog 12 nerveuze toiletbezoeken en 10 keer mijn uitrusting checken om uiteindelijk 7 minuten na het startschot aan mijn marathon te beginnen. 

De eerste kilometers waren zoeken maar al snel vond ik het juiste tempo. Om de 15 minuten herinnerde mijn horloge mij eraan dat ik moest eten en/of drinken. Het parcours bestond uit twee ronden, waardoor ik maar liefst 5 keer het geluk had extra bevoorrading of aanmoedigingen te krijgen van mijn twee trouwe supporters. Ik deelde het parcours op van bevoorradingspunt tot bevoorradingspunt en probeerde een zo constant mogelijk tempo aan te houden. Ik heb me niet laten ontmoedigen door alle andere athleten die steeds verder uit mijn gezichtsveld verdwenen, waardoor ik na 10 kilometer de rest van de marathon ‘alleen’ moest afwerken. 

Kilometer 30 was de eerste mijlpaal, ik had op training nog nooit verder gelopen. Waar is die man met de hamer waar iedereen het over had? Vanaf kilometer 33 werd het allemaal wat moeilijker, mijn hartslag verhoogde maar mijn tempo bleef gelukkig constant. Mijn horloge vertelde mij dat ik nog 70 minuten had om de laatste 10 kilometer te voltooien. Het aftellen richting de finish was begonnen. Na een laatste bevoorrading op kilometer 38 besloot ik om een kleine eindsprint in te zetten. Ondanks dat die man met de hamer nu naast mij liep, lukte dit aardig. Achja, All Out or nothing! 

Met een officiële tijd van 4u40 (hoewel mijn horloge 4u36 aangaf) ben ik best tevreden. Het bewijs dat het proces en de coaching werkt. Bovendien, en wat zeker even belangrijk is, het streven naar een doel en het bereiken ervan heeft mij meer voldoening gegeven dan verwacht. 

Alvast bedankt All Out, voor de afgelopen vier maanden. Ik had dit eerder moeten doen!

Maarten